“Ik kreeg de kans om te ontdekken wat ik leuk vind”

“Ik heb op school de kans gehad om een praktijkvak te nemen en ik koos voor bouw, wonen en interieur. Dat heeft goed uitgepakt. Want ik heb nu alles wat ik daarvoor moet doen, al af. En ik weet nu ook wat ik leuk vind.” Jay praat enthousiast over school. Dat was weleens anders.

Bijna niet over

“In de tweede stond ik er heel slecht voor. En in de derde ging ik bijna niet over. Ik lette ook niet op de cijfers. Ik dacht: het zal wel.” Erg gemotiveerd kon je Jay niet noemen. En dat hij in zijn derde schooljaar ook nog eens flink ziek werd, hielp niet. “Ik had een geknapte blindedarm. Ik liep daar al een maand mee en heb uiteindelijk drie weken in het ziekenhuis gelegen. Zonder school.” Jay had veel in te halen.

Of hij daar toen hulp bij kreeg, herinnert hij zich niet zo goed. “Uiteindelijk moet je het toch zelf doen”, zegt hij. “Als je denkt dat je je niet kunt concentreren, kun je bijvoorbeeld apart gaan zitten. Toen ik net uit het ziekenhuis kwam, heb ik dat ook vaak gedaan. En wat ik ook nog weet is dat ik eerst halve dagen naar school ging en dat we dat toen hebben opgebouwd. En dat ik naar huis mocht als het me te veel werd.”

Vertrouwen

Jay is nu weer gezond. “Ik kan alles weer doen.” En dit jaar doet hij eindexamen. Hij is blij dat het doorgaat. “Ik vind het fijn, want het is wel iets wat ik erbij vind passen. En ik heb er ook vertrouwen in. Ik denk dat het makkelijk gaat lukken.” Nu praat hij er ontspannen over, maar een paar maanden geleden stond Jay er nog niet zo goed voor. “Als ik toen niet hard was gaan werken, had ik terug gemoeten naar de derde. Dat wilde ik niet. Ik denk dat dat me gemotiveerd heeft.” Daarbij kreeg hij ook hulp. “Met plannen vooral. Want dat vind ik moeilijk. Mijn mentor heeft me daar heel erg mee geholpen. En mijn ouders ook. Die vertelden me wanneer ik echt moest gaan leren. Nu sta ik best goed. Voor bijna alles voldoende.”